Doğu Romalı yöneticiler becerikli bir şekilde olumsuz koşullara adapte olmak için eski ve yeni düşmanlara karşı yeni stratejiler geliştirdiler ve bu nedenle Doğu Roma ya da Bizans İmparatorluğu, batılı muadiline nazaran çok daha uzun süre ayakta kaldı. Donanma, ordu ve bunları ayakta tutan son derece hayati bir vergi toplama bürokrasisi, değişen imparatorlar ve görevlileri ile birlikte yüzyıllar içinde önemli yapısal değişiklere uğrasa da, imparatorluğun yönetim stratejisinde bir devamlılık göze çarpar.
Bizanslılar, zamanının birleşik Roma İmparatorluğu ile karşılaştırıldığında askeri güçten ziyade ittifaklar kurmak, düşmaları dolaylı yollarla caydırmak, mümkünse birbirlerine kırdırmak gibi yöntemlere başvurdular. Dahası savaşmak zorunda kaldıklarındaysa düşmanlarını yok etmeye yönelik değil, kontrol altında tutmaya yönelik savaştılar. Bu hem fazla güç sarf etmemek için, hem de bugünün düşmanlarının, yarının potansiyel müttefikleri olduğunu bildikleri için seçtikleri bir stratejiydi.
"Bizans İmparatorluğunun Büyük Stratejisi, Edward Luttwak; syf 16"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder